Historia Malediwów

Badania porównawcze tradycji językowych i kulturowych, oraz obyczajów potwierdzają, iż pierwsi osadnicy na Malediwach pochodzili z południowych wybrzeży Indii. Wyspy historycznie miały duże znaczenie strategiczne ze względu na położenie na głównych szlakach morskich na Oceanie Indyjskim.

Pierwszym królem Malediwów był Sri Mahabarana, który objął panowanie nad wyspami w 1117 roku. Islam przyjęty został w roku 1153. Warto zauważyć, że przejście na islam nastąpiło stosunkowo późno w odniesieniu do innych obszarów Azji Południowej, gdzie islam stał się główną religią w VII wieku. Przez wspomniane 500 lat Malediwy były jeszcze królestwem buddyjskim. Okres przed-muzułmański pełen jest bohaterskich mitów, połączonych z przypuszczeniami opartymi na odkryciach archeologicznych. Charakter mieszkańców ukształtowany został przez burzliwą przeszłość: gościnny i przyjazny, a tym samym dumny i niezależny. 

Po wprowadzeniu islamu król przyjął także tytuł sułtana. Do 1932 roku Malediwami rządziło 6 dynastii, z których wywodziło się 84 władców.  

W wieku XVI swoje kolonie w tamtym rejonie świata zakładali Portugalczycy, którzy od sułtana Malediwów otrzymali pozwolenie na budowę fortu i fabryki w Male. Aspirując do zwiększenia swoich wpływów w roku 1558 zabili oni władcę, nowym ogłaszając kapitana Andreasa Andre. Oprócz kilku miesięcy dominacji indyjskiej w XVIII wieku, był to jedyny moment, kiedy inne państwo zajęło Malediwy, chodź niektórzy historycy twierdzą, że Portugalczycy nigdy faktycznie nie rządzili Malediwami, lecz ustanowili tam jedynie punkt handlowy. Według powszechnego przekonania chcąc wprowadzić chrześcijaństwo byli oni okrutni. Jeśli ktoś z narzucaną religią się nie zgadzał, czekała go śmierć. W roku 1573 Mohammed Thakurufaanu wraz z dwoma braćmi stanął na czele buntu. W serii ataków partyzanckich z kulminacyjnym atakiem na Male zginęli wszyscy Portugalczycy. Dzień zwycięstwa obchodzony jest co roku, jako święto narodowe i przypada w pierwszy dzień, trzeciego miesiąca, kalendarza księżycowego.

W wieku XVII Malediwy zaakceptowały panowanie Holandii, która w tym czasie rządziła Cejlonem. Jakkolwiek Holendrzy nie angażowali się w sprawy lokalne na wyspach, które regulowane były zgodnie z wielowiekowymi islamskimi obyczajami.

Holendrzy zostali wyparci z Cejlonu przez Brytyjczyków w roku 1796 i Malediwy włączono do brytyjskiego obszaru chronionego. Status wysp jako brytyjskiego protektoratu, został oficjalnie zarejestrowany umową w roku 1887, kiedy sułtan przyjął brytyjski wpływ na obronę i stosunki zewnętrzne Malediwów. Sprawy wewnętrzne nadal regulowane były przez administrację lokalną.

Po raz pierwszy wyspy zostały odwzorowane na mapach w roku 1834.

W roku 1932 została spisana pierwsza konstytucja. Kraj uzyskał niepodległość 26 lipca 1965 roku. Po trzech latach Malediwy zrezygnowały z sułtanatu i stały się republiką. Pierwszy resort turystyczny powstał w roku 1972. 

Od 11 listopada 1978, przez 30 lat prezydentem Malediwów był  Maumoon Abdul Gayoom, wybierany przez parlament na sześć kolejnych kadencji. 8 stycznia 2008 na wyspie Hoarafushi miała miejsce nieudana próba zamachu na głowę państwa. Młody mężczyzna usiłował dźgnąć prezydenta nożem, zawiniętym w narodową flagę jednak został powstrzymany przez 15-letniego skauta.

7 sierpnia 2008 prezydent podpisał nową konstytucję, uchwaloną wcześniej przez parlament. Nowa konstytucja wprowadziła po raz pierwszy wielopartyjne wybory prezydenckie. Obecnym prezydentem Malediwów jest Mohammed Waheed Hassan.